Μεταξύ των Πελοποννήσιων και των Μανιατών υπήρχαν σημαντικές διαφορές στην αμφίεση.
Οι άνδρες στο Μοριά φορούσαν φουστανέλλα, αντίθετα οι Μανιάτες φορούσαν σαλβάρια, (βράκες), τα οποία έφταναν μέχρι το γόνατο. Η αμφίεσή τους έμοιαζε με τους νησιώτες του Αρχιπελάγους, και αυτό διότι οι συναλλαγές τους γίνονταν από την θάλασσα και όχι από την στεριά.
Πιο συγκεκριμένα, οι άνδρες φορούσαν βράκα σκούρου μπλε χρώματος, λευκό, φαρδύ πουκάμισο κεντημένο στα μανίκια, κόκκινο γιλέκο κεντημένο με μαύρο κορδόνι, ριγωτό ζωνάρι, φέσι ή μαντήλι μαύρο, μαύρες κάλτσες και τσαρούχια από δέρμα γουρουνιού.
Η γυναικεία φορεσιά αποτελείτο από το «βελέσι», (εσωτερικό βαμβακερό φόρεμα), συνήθως σε σκούρο μπλε χρώμα, πουκάμισο μακρύ και κεντημένο στα άκρα, από πάνω κοντογούνι, ζώνη, στο κεφάλι τσεμπέρι και τσαρούχια.
Το χρώμα της τσεμπέρας ήταν ανάλογο της ηλικίας. Οι μικρότερες φορούσαν άσπρο, κίτρινο ή ανοιχτό καφέ που με την ηλικία σκούραινε και γινόταν μαύρο στα γεράματα.
Στο βελέσι ήταν ραμμένη μια κόκκινη λωρίδα, πλάτους μιας πιθαμής, που ονομάζεται «μπουγάζι». Το μπουγάζι το φορούσαν οι χαιράμενες, παντρεμένες και ανύπαντρες. Όταν πέθαινε ο άνδρας της γυναίκας, πάνω στον τάφο του ξήλωνε ένα μέρος του μπουγαζιού, ενώ όταν πέθαινε ο αδελφός της, το ξήλωνε ολόκληρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου