Πιόντες Ανατολικής (Προσηλιακής) Μάνης: Εκλογικοί Κατάλογοι Επαρχίας Γυθείου (1867, 1871, 1872, 1874, 1875).

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2025

Εκλογικοί Κατάλογοι Επαρχίας Γυθείου (1867, 1871, 1872, 1874, 1875).

Κεντρική Υπηρεσία Γ.Α.Κ.

Εκλογικά Συλλογής Γιάννη Βλαχογιάννη [1864 - 1925]

Σειρά #001 - Εκλογικοί κατάλογοι [1864 - 1925]

Φάκελος #009 - Εκλογικοί κατάλογοι επαρχίας Γυθείου [1867, 1871, 1872, 1874, 1875]

Κωδικός αναγνώρισης: GRGSA-CSA_PCVLA.EKL.S01.F000009

Τίτλος: Εκλογικοί κατάλογοι επαρχίας Γυθείου

Χρονολογίες: 1867, 1871, 1872, 1874, 1875

Υποφάκελος 4. Δήμος Λαγείας

Το Ακρογιάλι (όπως αναφέρεται στην απογραφή) ή Πιόντες είναι οικισμός του Δήμου Ανατολικής Μάνης και ανήκει στην κοινότητα Λαγίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 12 κατοίκους. Απέχει 4 χιλιόμετρα από την Λάγια. Το χωριό ονομαζόταν Πιόντες μέχρι το 1912, όταν μετονομάστηκε επίσημα σε Πιόντες (Αντρογιάλι), το 1928 μετονομάστηκε σε Αντρογιάλι και το 1940 σε Ακρογιάλι.

Εκκλησίες – Ξωκλήσια

– Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους (1870).

– Το Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα με το καμπαναριό και τις τοιχογραφίες που χρονολογούνται στον 13ο και 18ο αιώνα.

– Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο κοιμητήριο των Πιοντών.

– Οι μονοκάμαρες εκκλησίες (ξωκλήσια) : Παναγία η Μεγαλόχαρη (13ος αιώνας), Άγιος Ισίδωρος, Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Γεώργιος (10ος αιώνας), Άγιος Νικόλαος (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνα), Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ιωάννης, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Στράτηγος (18ος αιώνας), Άγιος Πολύκαρπος κ.α.

Φυσικός Πλούτος – Σημεία Αναφοράς

– Το Σπήλαιο του Κοκά που δεν χρησιμοποιείται για το στάβλισμα ζώων και δεν έχει γίνει πλήρης εξερεύνηση ακόμα.

– Η Λήμνος ή Λύμνος, ένας από τους σπανιότερους υδροβιότοπους στην Μέσα Μάνη.

– Βελανιδιές άνω των πεντακοσίων ετών (σπάνια συναντάται στην Μέσα Μάνη, απομεινάρια των παλιών βελανιδοδασών που υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή του Ταινάρου).

– Ο Τούχνος ή Ντούχνος, λόφος στην οροσειρά του Σαγγιά με παμπάλαιες λιθοδομές (ερείπια παλαιών σπιτιών της οικογένειας Μαυρούτσου (πρώτων κάτοικων του χωριού) που χρονολογούνται τουλάχιστον στο 1500-1600 μ.Χ., και βρίσκονται στην κορυφή του Τούχνου).

– Ο Πύργος της οικογένειας Γεωργόπουλου χτισμένος τον 18ο αιώνα.

– Τα χαλάσματα του Πύργου της οικογένειας Μαυροειδάκου ή Ρώσσου στην τοποθεσία Κουμάρια.

– Το παλαιό κοιμητήριο (Κιβούρια) του χωριού δίπλα από το Μοναστήρι του Σωτήρα.

– Δύο παλαιότατα λιοτρίβια (το ένα στην Πάνω Χώρα στα Τσικλιάνικα και το άλλο Πιερριάνικο).

– Παλαιά οικίσματα χτισμένα με το παλιό αρμολόγημα.

Παραλίες

– Ο Αντρόγιαλος.

– Το Φριάτσι.

– Το Άμπελο.

Οικογένειες των Πιοντών :

Οικογένεια Μαυρούτσου
Οικογένεια Τσίκλου
Οικογένεια Ποθάκου
Οικογένεια Λύρη
Οικογένεια Βροτσάκου
Οικογένεια Αλετουράκου
Οικογένεια Μαρκομιχάλη
Οικογένεια Πιερράκου
Οικογένεια Γιαννακόπουλου
Οικογένεια Γεωργόπουλου κ.α.