Πιόντες Ανατολικής (Προσηλιακής) Μάνης: Δ. Ταινάρου Λακωνίας - Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

Δ. Ταινάρου Λακωνίας - Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΟΤΑ

Δ. Ταινάρου Ν. Λακωνίας

21/03/1835

Σύσταση του δήμου με έδρα τον οικισμό Πιόντες

Ο οικισμός Μονή Σωτήρος προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Μοναστήρι Πορτοκάγιον προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Πάλιρος προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Χάρακες προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Καινούργια Χώρα προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Κορογωνιάνικα προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

28/02/1841

Ο οικισμός Μονή Σωτήρος αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Μοναστήρι Πορτοκάγιον αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Πάλιρος αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Χάρακες αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Καινούργια Χώρα αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Κορογωνιάνικα αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Πιόντες αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο δήμος καταργείται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Το Ακρογιάλι (όπως αναφέρεται στην απογραφή) ή Πιόντες είναι οικισμός του Δήμου Ανατολικής Μάνης και ανήκει στην κοινότητα Λαγίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 12 κατοίκους. Απέχει 4 χιλιόμετρα από την Λάγια. Το χωριό ονομαζόταν Πιόντες μέχρι το 1912, όταν μετονομάστηκε επίσημα σε Πιόντες (Αντρογιάλι), το 1928 μετονομάστηκε σε Αντρογιάλι και το 1940 σε Ακρογιάλι.

Εκκλησίες – Ξωκλήσια

– Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους (1870).

– Το Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα με το καμπαναριό και τις τοιχογραφίες που χρονολογούνται στον 13ο και 18ο αιώνα.

– Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο κοιμητήριο των Πιοντών.

– Οι μονοκάμαρες εκκλησίες (ξωκλήσια) : Παναγία η Μεγαλόχαρη (13ος αιώνας), Άγιος Ισίδωρος, Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Γεώργιος (10ος αιώνας), Άγιος Νικόλαος (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνα), Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ιωάννης, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Στράτηγος (18ος αιώνας), Άγιος Πολύκαρπος κ.α.

Φυσικός Πλούτος – Σημεία Αναφοράς

– Το Σπήλαιο του Κοκά που δεν χρησιμοποιείται για το στάβλισμα ζώων και δεν έχει γίνει πλήρης εξερεύνηση ακόμα.

– Η Λήμνος ή Λύμνος, ένας από τους σπανιότερους υδροβιότοπους στην Μέσα Μάνη.

– Βελανιδιές άνω των πεντακοσίων ετών (σπάνια συναντάται στην Μέσα Μάνη, απομεινάρια των παλιών βελανιδοδασών που υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή του Ταινάρου).

– Ο Τούχνος ή Ντούχνος, λόφος στην οροσειρά του Σαγγιά με παμπάλαιες λιθοδομές (ερείπια παλαιών σπιτιών της οικογένειας Μαυρούτσου (πρώτων κάτοικων του χωριού) παλιότερα, τώρα ιδιοκτησία της οικογένειας Τσίκλου (οικογένειας που προέρχεται από τους Μαυρουτσιάνους) που χρονολογούνται τουλάχιστον στο 1500-1600 μ.Χ., και βρίσκονται στην κορυφή του Τούχνου).

– Ο Πύργος της οικογένειας Γεωργόπουλου χτισμένος τον 18ο αιώνα.

– Τα χαλάσματα του Πύργου της οικογένειας Μαυροειδάκου ή Ρώσσου στην τοποθεσία Κουμάρια.

– Το παλαιό κοιμητήριο (Κιβούρια) του χωριού δίπλα από το Μοναστήρι του Σωτήρα.

– Δύο παλαιότατα λιοτρίβια (το ένα στην Πάνω Χώρα στα Τσικλιάνικα και το άλλο Πιερριάνικο).

– Παλαιά οικίσματα χτισμένα με το παλιό αρμολόγημα.

Παραλίες

– Ο Αντρόγιαλος.

– Το Φριάτσι.

– Το Άμπελο.

Οικογένειες που κατοικούν στις Πιόντες :

Οικογένεια Μαυρούτσου
Οικογένεια Τσίκλου
Οικογένεια Ποθάκου
Οικογένεια Λύρη
Οικογένεια Βροτσάκου
Οικογένεια Αλετουράκου
Οικογένεια Μαρκομιχάλη
Οικογένεια Πιερράκου
Οικογένεια Γιαννακόπουλου
Οικογένεια Γεωργόπουλου κ.α.