ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΑΜΕΙΟΥ

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΑΜΕΙΟΥ (ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015)

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014

ΕΞΟΔΑ

- ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ ΓΙΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2015 - 100,00

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015

ΕΞΟΔΑ

- ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΓΙΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2015 - 130,00

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015

ΕΣΟΔΑ

- ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2015 (ΤΕΜΑΧΙΑ 13) - 40,00

ΕΞΟΔΑ

- ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ 2015 - 22,32

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015

ΕΣΟΔΑ

- ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΕΤΗΣΙΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΜΕΛΩΝ (24) ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2015 (16) - 168,00

ΕΞΟΔΑ

- ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ 2015 - 70,00
- ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ 1η - 06,50

ΙΟΥΝΙΟΣ 2015

ΕΞΟΔΑ

- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟ 1η (ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ) - 500,00
- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ (ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ 2015 ΣΤΙΣ ΠΙΟΝΤΕΣ) - 100,00
- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟ 2η (ΠΑΡΑΒΟΛΑ ΣΕ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ) - 150,00

ΙΟΥΛΙΟΣ 2015

ΕΞΟΔΑ

- ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ ΓΙΑ ΝΕΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ 2η - 04,40

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015

ΕΞΟΔΑ

- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΣΤΙΣ ΠΙΟΝΤΕΣ (06/08/2015) - 35,00
- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΩΝ ΠΙΟΝΤΩΝ (ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΣΕ ΤΟΙΧΙΟ & ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΑΤΑ) - 300,00

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2015

ΕΣΟΔΑ

- ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2015 (ΤΕΜΑΧΙΑ 4) - 12,00
- ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ - 05,00

ΕΞΟΔΑ

- ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΕΙΡΑΙΑ - 20,00
- ΠΛΗΡΩΜΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΓΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ & ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ - 71,34
- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟ 3η (ΕΞΟΦΛΗΣΗ 123 ΕΥΡΩ + 20 ΕΥΡΩ ΟΦΕΙΛΕΣ ΠΡΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ + 2 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ) - 145,00
- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΝΕΑ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ - 18,00
- ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΝΟΜΙΚΩΝ (ΠΑΡΑΒΟΛΑ) - 15,00

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΑ

ΕΣΟΔΑ - 2.870,90
ΕΞΟΔΑ - 2.662,56
ΥΠΟΛΟΙΠΟ - 208,34

Ο ΤΑΜΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ν. ΜΑΥΡΟΥΤΣΟΣ

Η Οικογένεια στη Μάνη και οι ξακουστές Πατριές

Η Οικογένεια στη Μάνη και οι ξακουστές Πατριές

Kατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας στη Μάνη δεν υπήρχε μια ενιαία διοικητική αρχή, που να ασκεί εκτελεστική εξουσία. Μόνο τα τελευταία 45 χρόνια με το θεσμό της ηγεμονίας, δηλαδή, την παρουσία Μανιάτη Μπέη, υπήρξε υποτυπώδης αρχή.

Χωρίς αμφιβολία η Μάνη αποτελούσε μια αναρχοκρατούμενη κοινωνία, που οι θεωρητικοί του αναρχισμού θα έπρεπε ιδιαίτερα να μελετήσουν.

Σημαντικές διαφορές στη Διοίκηση υπήρχαν μεταξύ της νοτιότερης και βορειότερης Μάνης.

Στην τελευταία διατηρήθηκαν οι καπετανίες της περιόδου της Ενετοκρατίας 1685-1715, που ασκούσαν κάποιο έλεγχο στις ανθρώπινες πράξεις.

Σε κανένα μέρος της Μάνης δεν υπήρχαν αποδεκτοί γραπτοί κανόνες άσκησης εξουσίας.

Ίσχυε γενικά το δίκαιο του ισχυρότερου, ο δε τοπικός καπετάνιος φρόντιζε να διατηρεί μια εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των αντιμαχόμενων οικογενειών και σπάνια επενέβαινε υπέρ της μιας ή της άλλης .

Ισχύς του καπετάνιου ήταν η αναγνώριση και η ανοχή από τους πολλούς.

Αφού δεν ίσχυαν νόμοι και δεν υπήρχε εκτελεστική εξουσία, όλοι οι εξ αίματος συγγενείς παρέμεναν ενωμένοι, ώστε κάθε οικογένεια να αποτελεί μια ιδιαίτερη κοινωνική μονάδα.
Τα δίκαια κάθε μέλους υπεράσπιζε το σύνολον των συγγενών.
Οι πράξεις ενός εκάστου μέλους αντανακλούσαν σε όλη την οικογένεια, η οποία ήταν συνολικά υπεύθυνη για κάθε ενέργεια των μελών της.
Η οικογένεια αυτοδιοικείτο από το γέροντα που ήταν ο αρχηγός της και απολάμβανε το σεβασμό και την υπακοή όλων των μελών.
Όταν η οικογένεια είχε πολλούς κλάδους, αναδείκνυε κάθε ένας από αυτούς το γέροντα του και το σύνολο των γερόντων της πατριάς συγκροτούσε συμβούλιο, τη γεροντική.
Ο γέροντας που είχε την πρωτοκαθεδρία μεταξύ των ομοίων του στην οικογένεια ονομαζόταν πρωτόγερος.
Στην γεροντική αποφασίζονταν οι φιλίες και οι αντιπαλότητες με τις άλλες οικογένειες, οι γάμοι των νέων της γενιάς και εκλέγονταν οι νέοι συμπέθεροι.
Η γεροντική αποφάσιζε για το “δικιωμό”, δηλαδή την έναρξη της αντεκδίκησης, την “τρέβα”, που ήταν ένα είδος ανακωχής , ή τη συμφιλίωση των οικογενειών.
Φιλικές μεταξύ τους οικογένειες, που τους συνέδεαν συγγένειες από γάμους ή κουμπαριές, ήταν ενωμένες σε “συντροφίες”. Μερικές φορές ένας πόλεμος μεταξύ δύο οικογενειών γενικεύονταν στις συντροφίες.

Φαίνεται ότι στα χρόνια της πρώτης τουρκοκρατίας υπήρξαν δυο μεγάλες συντροφίες.
Οι κεφαλές τους ζούσαν στο Οίτυλο και ήταν οι πατριές των Γιατρών-Μεδίκων και των Στεφανόπουλων.
Το 1612 ο Θεόδωρος Στεφανόπουλος έγραψε χαρακτηριστικά σε επιστολή του “Σας γράφω μαζί με τους αδελφούς μου, συγγενείς μου και όλους τους συντρόφους μας….”.
Όταν το 1670 χτίστηκαν από τους Τούρκους τα κάστρα της Κελεφάς και της Ζαρνάτας, μετανάστευσαν πολλοί Μανιάτες και σχηματίστηκαν δύο κυρίως ρεύματα, ένα για τη συντροφία των Γιατρών-Μεδίκων που εγκαταστάθηκε στην Τοσκάνη της Ιταλίας και ένα δεύτερο των Στεφανόπουλων που πήγε στην Κορσική.
Στα επόμενα χρόνια περιορίστηκε ο ρόλος των πατριών του Οιτύλου.
Από έγγραφα που υπάρχουν της πρώτης τουρκοκρατίας (1460-1685) οι πιο σημαντικές πατριές μετά τους Γιατρούς-Μέδικους και τους Στεφανόπουλους ήταν των Κοσμάδων στη Βάθεια, των Κοντόσταβλων στον Κούνο , Δρυ και Καρυούπολη, των Νίκλων στην Κοίτα και τα γύρω χωριά , του Φωκά, του Μαλεβρή και του Τριγονά στις ομώνυμες περιοχές, του Αλευρά στο Οίτυλο, του Κατήφαρη στο Ζυγό, του Πούβαλου στη Ζαρνάτα κ.α.

Κάθε οικογένεια για να αυξήσει την επιρροή της φρόντιζε να δημιουργεί “συντρόφους” από μικρότερες οικογένειες.
Άλλοτε δέχονταν νύφες και γαμπρούς από άλλες οικογένειες και άλλοτε έστελναν σε άλλους τόπους γαμπρούς και νύφες και μερικές φορές σχηματίζονταν “παροικίες” των μεγάλων οικογενειών.
Όταν μια οικογένεια είχε διαφορές με κάποια γειτονική της, καλούσε εμπειροπόλεμα μέλη μιας μεγάλης γενιάς να εγκατασταθούν κοντά της και τους παραχωρούσε κτήματα.
Αυτό διευκόλυνε το δημογραφικό πρόβλημα των μεγάλων οικογενειών της Μάνης.
Αναφέρεται ότι οι Γιατροί-Μέδικοι από το Οίτυλο εγκαταστάθηκαν στη Μηλιά και από αυτούς κατάγονται οι Κυβέλοι, οι Ξανθάκηδες, οι Ιατροί κ.α. Στη Λάγια έζησε ο γιατρός Παπαδάκης και οι Δεκουλιάνοι που θεωρούνται ότι προέρχονται από τους Γιατρούς του Οιτύλου.
Ακόμη είναι πιθανόν ότι την ίδια καταγωγή έχουν και οι Γιατράκηδες που ήταν εγκατεστημένοι στα Γιατραίϊκα των Τσερίων της Έξω Μάνης.
Όταν η συγγένεια απομακρυνόταν επειδή τα συμφέροντα των κλάδων της πατριάς συγκρούονταν , συνήθως για λόγους δημογραφικούς , ήταν δυνατόν η οικογένεια να διασπαστεί και να αρχίσουν τα μεταξύ τους φονικά.
Ο Άγγλος περιηγητής Leake, που επισκέφθηκε τη Μάνη το 1805, πληροφορήθηκε ότι στη Βάθεια , που κατοικούσε η οικογένεια Κοσμά, δύο κλάδοι της άρχισαν τον μεταξύ τους μακροχρόνιο πόλεμο και σε διάστημα 40 ετών είχαν σκοτωθεί 100 άτομα, που σημαίνει ότι κανείς από τους άνδρες του τόπου δεν γέρασε για να πεθάνει από το φυσικό θάνατο των γερατειών.

Στη δεύτερη τουρκοκρατία, οι οικογένειες που έμειναν ήταν από τους Γιατριάνους-Μέδικους οι Ραζελιάνοι, οι Τζαχουτιάνοι και οι Κακασαγγιάνοι.
Από τους Στεφανοπουλιάνους προήλθαν οι Στεφανιάνοι, οι Φάλτσοι και οι Νοβακιάνοι.
Στην Κοίτα οι Νικλιάνοι διατήρησαν την ενότητα τους και μετά την απελευθέρωση, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επιβληθούν στη Μέσα Μάνη. Ισχυρότερες οικογένειες ήταν οι Μαυρομιχαλαίοι , που λέγεται ότι και αυτοί είναι κλάδος των Γιατρών-Μεδίκων του Οιτύλου, οι Γρηγοράκηδες, οι Φωκάδες-Καβαλιεράκηδες-Κοσονιάνοι, οι Τρουπάκηδες-Μούρτζινοι που θεωρούνται ότι προέρχονται από τους Παλαιολόγους.
Από τους Κουτηφαριάνους προέκυψαν , εκτός από τους ομώνυμους , οι Χρηστέοι, οι Καπετανάκηδες, οι Κουμουνδουράκηδες κ.α, οι Κυβέλοι που προέρχονται από τους Γιατριάνους του Οιτύλου, οι Δουράκηδες, οι Βενετσάκηδες κ.α.

Και κάτι τελευταίο:
Αποτελεί πλάνη να διακρίνονται οι Μανιάτες στους “ευγενείς”, που δήθεν ήταν οι Νικλιάνοι και στους κοινούς θνητούς τους “αχαμνόμερους”, στους οποίους ανήκαν όλοι οι άλλοι.
Στην πραγματικότητα ήταν οι “σοϊλήδες” ή “μεγαλογενήτες” , που ανήκαν σε μεγάλες πατριές και είχαν μεγάλη ισχύ και μεταξύ των σοϊλήδων ήταν και οι Νικλιάνοι.
Οι τελευταίοι διατήρησαν την ενότητα τους και μετά την απελευθέρωση και έτσι μονοπώλησαν, κατά κάποιο τρόπο , την ισχύ στον τόπο τους.
Όσοι δυσκολεύονται να απορρίψουν την λαθεμένη πληροφορία που επικρατεί πολλά χρόνια, μπορούν να αναλογισθούν ότι κανείς από τους Μπέηδες της Μάνης δεν ήταν Νικλιάνος.
Ακόμη ότι στην επανάσταση του 1821 διαδραμάτισαν δευτερεύοντα ρόλο ή τουλάχιστον δεν διακρίθηκαν σε σημαντικές θέσεις συγκριτικά με τους άλλους Μανιάτες οπλαρχηγούς.
Κατά την επανάσταση οι τρεις μεγάλες πατριές ήταν οι Μαυρομιχαλαίοι, οι Γρηγοράκηδες και οι Τρουπάκηδες-Μούρτζινοι και ακολουθούσαν πολλά ακόμη ονόματα μέχρι να φθάσουμε στους Νικλιάνους.
Τέλος μετά την απελευθέρωση δεν διεκδίκησαν διακεκριμένες θέσεις στην πολιτική ή στη στρατιωτική ιεραρχία και περιορίστηκαν στα δημαρχιακά αξιώματα.

https://kariopoliskontostavlifokades.blogspot.com/2015/12/blog-post_14.html

Πολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος Πιοντών Λακωνίας "Ακρογιάλι"

Δημοσίευση περίληψης καταστατικού Σωματείου στην εφημερίδα Κοινωνική του Πειραιά. 

Δημοσίευση περίληψης καταστατικού Σωματείου στην εφημερίδα Κοινωνική του Πειραιά. 

Η νέα σφραγίδα του Συλλόγου. 

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΛΑΚΩΝΙΑΣ - Σπάρτη ΦΕΚ-351/Δ/89 Με το ΦΕΚ-594/Δ/78: Γύθειο ολόκληρος ο οικισμός. Αγερανός, Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Νικόλαος, Ακρογιάλιον (Πιόντες, Αντρογιάλι), Άλικα, Αστέριον (τα Σολά), Αχίλλειον, Βάθεια, Βαμβακά, Βάτα, Γκλέζη (Γκλέζου ή Γκλέζος), Γωνέα, Διμαρίστικα Δρυμός (Δρυαλί), Δίπορον, Δρυ, Δρύαλος, Ελαία (Ελιά), Καινούργια Χώρα, Καλόνιοι (Καλλόνιοι), Καλόπυργος ('Ανω Δρυ), Καρυούπολις, Κατσανιά, Κάτω Γαρδενίτσα (Χώρα), Κάτω Μπουλάριοι, Καυκί, Καφιόνα (Καφιώνα), Κεχριάνικα, Κηπούλα, Κοίτα (Κίττα ή Κίτα), Κορακιάτικα (Κορακιάνικα), Κορογονιάνικα, Κοτράφιον, Κουνός, Κυπάρισσος, Λάγια (Λάγεια), Λεοντάκης, Λιμένιον (Λιμάνι), Λιμηράς, Λουκάδικα, Μαλλιαρή Συκιά, Μάραθος, Μέσα Χώρα, (Μέσα Νύφη), Μονεμβασιά, Μουτανίστικα, Μπρίκιον (Βρίκι), Νικάνδρειον, Νομιά, Ομαλαί, Οχιά, Πάγκια, Παλαιοχώρα, Παλιρός, Παχιάνικα, Πολεμίτας (Πολεμίτα), Πολύχραβος, Πύργος Δυρού, Ριγανόχωρα, Σκαλτσοτιάνικα, Σπίρα, Σταύριον, Σωτήρας (Κουσκούνι), Τσικκάλια, Τσόπακας, Φλομοχώριον (Φλομοχώρι), Φραγκουλιάς, Χάρια, Χαρούδα Χιμάρα (Χειμάρρα), ΦΕΚ-594/Δ/78. Με το ΦΕΚ-912/Δ/98: Άνω Γαρδενιτσα, Άνω Μπουλάριοι Αρεόπολη, Αργιλιά, Αφριγκιά, Βάχος, Βελούσι, Γέρμα, Δροσοπηγή, Έξω Νύμφι, Έρημος, Καλός, Καραβάς, Καρέα, Καρυνια, Κάτω Καρέας, Κελέφα, Κεριά, Κουλουμι, Κουτρελα Λακκος, Κρυονέρι, Μεζαπος, Μινα, Οίτυλο, Ολυμπίες, Πύρριχος, Τριανταφυλλιά ΦΕΚ-912/Δ/98.

Μάνη | Mani - SkyscraperCity

http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=471377

Άλλο ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη μας!!!! Χριστίνα Ζέμπη - Πέτρα Και Μέλι [Εκδόσεις Ωκεανίδα]

Όλους με κάποιο τρόπο μας σημαδεύει ο τόπος μας, πόσο μάλλον αν αυτός λέγεται Μάνη. Ο αέρας που μπαίνει σφυρίζοντας στις πολεμότρυπες των πύργων ακόμα ψιθυρίζει ιστορίες για πειρατές και δικιωμούς. Μοιάζουν παλιές και ξεχασμένες, όμως δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ένα ατύχημα με τραγική κατάληξη γίνεται αιτία να αναβιώσει μια ξεχασμένη βεντέτα σε ένα χωριό τής Μέσα Μάνης. Ο Οδυσσέας, δεκαπέντε χρονών, αναγκάζεται να φύγει από τον τόπο του για να ζήσει κοντά στο θείο του, που είναι εγκατεστημένος από χρόνια στη Νέα Υόρκη. Επιστρέφει, δεκαεπτά χρόνια μετά, να κλείσει τους παλιούς λογαριασμούς. Όμως σ' αυτή την πρώτη του επιστροφή, ανέλπιστα, τον περιμένει ο έρωτας. Ένας φλογερός έρωτας που τα σαρώνει όλα. Παρελθόν και παρόν κι ακόμα περισσότερο το μέλλον.

Δυο επισκέψεις στην πατρώα γη με διαφορά δεκαεπτά χρόνων. Δυο καλοκαίρια. Πολύ λίγος χρόνος για να χορτάσεις μια επιστροφή, αρκετός για να ζωντανέψει το παρελθόν που σε καταδιώκει. Να αγαπήσεις, να προδοθείς, να προδώσεις. Να διεκδικήσεις εκείνο που σου χρωστάει η ζωή και να το χάσεις. Για πάντα;

https://www.goodreads.com/book/show/17855691

Manipedia - ΠΡΟΣΗΛΙΑΚΗ ΜΑΝΗ: ΜΑΝΗ: ΤΑΙΝΑΡΟ - ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΑΔΗ

ΠΙΟΝΤΕΣ

 Παραδοσιακός οικισμός  ανατολικά της Λάγιας,  όπου τον 10ο αι. κτίστηκε ο Βυζαντινός ναός του Αγ. Γεωργίου, τον 13ο της Μεγαλόχαρης και τον 14ο της Μονής του Σωτήρος.

👇

👇

👇

👇

👇

👇

http://prosiliakimani-manipedia.blogspot.gr/p/blog-page_8372.html#.VxTxRdSLS00

Βασίλης Μαυρούτσος 09 Οκτ. 07:31 Πιόντες Ανατολικής Μάνης & η παραλία μας ο Αντρόγιαλος

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ - ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ

Η τοπική Διοίκηση της Μάνης είχε την ιδιαιτερότητά της και την διοικούσαν οι καπετάνιοι και ο μπέης της. Υπήρχε σημαντική διαφορά από την υπόλοιπη τουρκοκρατούμενη Πελοπόννησο που  εκλέγονταν εκεί οι κοτζαμπάσηδες.

 Από τη δεύτερη τουρκοκρατία -άρχισε το 1715, η Μάνη διαιρέθηκε σε τέσσαρες καπετανίες:

α) το Σταυροπήγι - ο μετέπειτα δήμος Αβίας,

 β) ο Ζυγός που περιλάμβανε τους δήμους Καρδαμύλης και Λεύκτρου, 

γ) η Μέσα Μάνη με τους δήμους Αρεοπόλεως και Μέσσης και 

δ) η Κάτω Μάνη, δηλαδή η Ανατολική Μάνη που έφθανε τότε μέχρι το Σκουτάρι.

 Ως καπετάνιοι αναγνωρίστηκαν από την τουρκική διοίκηση :

- Στο Σταυροπήγι, ο καπετάν Γιαννάκης Κουτήφαρης, 

-Στο Ζυγό ο καπετάν Ξάνθος Γιατρός και 

- Στην Κάτω Μάνη ο Αντώνιος Καβαλιεράκης

( για τη Μέσα Μάνη δεν αναφέρεται καπετάνιος).

Η Μάνη όφειλε να καταβάλη κάθε χρόνο στο τουρκικό ταμείο 4.000 γρόσια, δηλαδή από χίλια κάθε καπετανία.

Μετά τα Ορλώφικά η κατάσταση άλλαξε και από το 1777 ορίστηκε μπέης στη Μάνη, τον οποίο υποτίθεται ότι υποδείκνυαν οι Μανιάτες και τον διόριζε η Πύλη.

 Η Μάνη υπαγόταν έκτοτε στη Διοίκηση του στόλου, όπως τα νησιά και ο Μπέης της Μάνης κατέβαλε κάθε χρόνο 15.000 γρόσια για το σουλτανικό ταμείο και 2.500 για το ταμείο του στόλου.

Για τους μπέηδες της Μάνης συνήθως οι Τούρκοι δεν ρωτούσαν το λαό, αλλά ορίζονταν αρχικά οι γαλλόφιλοι. Από αυτό φαίνεται ότι οι ξένες δυνάμεις ενδιαφέρονταν για την ηγεμονία της Μάνης. 

Όταν όμως ο Μέγας Ναπολέων φάνηκε απειλητικός για την Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισαν να προτιμούνται οι αγγλόφιλοι. Διαδοχικά ορίστηκαν Μπέηδες ο Τζανέτμπεης Κουτούφαρης, ο Μιχάλμπεης Τρουπάκης, ο Τζανήμπεης Γρηγοράκης (γαλλόφιλοι), ο Παναγιώτης Κουμουνδουράκης, ο Αντώνμπεη Γρηγοράκης (αγγλόφιλοι), ο Κωνσταντήμπεης Ζερβάκος (ήταν υπόδειξη του Βελή – γιού του Αλή πασά των Ιωαννίνων – πασά της Τριπολιτσάς. 

Ακολούθησε ο Θεοδωρόμπεης Γρηγοράκης που φαίνεται ότι τον ζήτησαν οι Μανιάτες και υπάρχει η σχετική αίτηση και τελευταίος μπέης ήταν Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης εκλογή του αντιναυάρχου Σουκιούρμπεη, που ήταν θεός ή αδελφός του Πετρόμπεη και είχε εκτουρκισθεί.

Ο διορισμός του Θεοδώρμπεη Γρηγοράκη φαίνεται ότι έγινε κατόπιν αιτήσεως των Μανιατών.Την αλιτηση ή εκλογή του Θεοδωρόμπεη έχει δημοσιεύσει ο Σωκράτης Κουγέας, Πελοποννησιακά 5(1962)68:

‘’Ενδοξότατε Εμίναγα δουλικώς προσκυνούμεν.

 Επειδή κατά την προσταγήν σας εσυνάχθημεν όλοι εδώ εις Μαραθωνήσι Δεσποτάδες της Μάνης και καπεταναίοι και πρόκριτοι, και ελθόντες έμπροσθεν της ενδοξότητός σας ανεγνώσθη το υψηλόν προσκυνητόν μπουγιουρντί (προσταγή) του υψηλοτάτου και πολυχρονίου Βαληγιανούμ (Θεοφυλάκτου) Καπουδάν πασά αυθεντός μας και γράμμα της εκκλησίας μας του Πατριάρχου, τα οποία ακούσαντες όλοι καθαρώς εκαταλάβαμεν την έννοιαν της υψηλής προσταγής του πολυχρονίου αυθεντός μας, και συμβουλήν και αφορισμόν του Πατριάρχου μας. Όθεν αναχωρόντας από την ενδοξότητά της εσυνάχθημεν όλοι κοινώς εις εν μέρος, συσκεφθέντες διά να εύρωμεν τον τρόπον της εκτελέσεως των υψηλών προσταγών του πολυχρονίου αυθεντός μας και Πατριάρχου μας. Όθεν λοιπόν λογοτριβήσαντες πολλά τούτο και εκείνο, ποίον να εύρωμεν άξιον, τίμιον και ικανόν διά να εκλέξωμεν Μπέην μας και ζαπίτην (φύλακα της τάξεως) του τόπου, και να είναι δυνατός, φρόνιμος και νουνεχής εις το να ημπορή να εκτελέση τα προσταττόμενα παρά το ύψος του πολυχρονίου αυθεντός μας και να δώση το νιζάμι (τάξιν) των κλεπτών και κουρσάρων, και ημείς όλοι συμβοηθοί αυτώ. Προτιμήθη λοιπόν και προεκλέχθη των άλλων ως άξιος και ικανός ο κυρ Θεόδωρος Γληγοράκης, ανεψιός του Τζανέτμπεη και γαμβρός του Αντώνμπεη. Όθεν και παρακαλούμεν την ενδοξότητά της όλοι, επίσκοποι και καπεταναίοι και λοιποί πρόκριτοι οπού αυτόν και η ενδοξότης της να διορίση και να αφήση αρχηγόν μας έως ότου να έλθη η τελεία ψήφος του πολυχρονίου και υψηλοτάτου αυθεντός μας Καπουδάν πασά, καθώς και το κοινόν ημών άρτζι (αναφορά)  προς τον πολυχρόνιον αυθέντην μας ζητεί, επειδή και όλος ο ραγιάς της Μάνης εις αυτόν είναι ευχαριστημένος, και ταύτα μεν δουλικώς, μένομεν δε ευπειθείς και υπήκοοι εις τας προσταγάς. 

1812, Μαΐου 7.

+ Ο Καρυουπόλεως Βενέδικτος (σφραγίς).

+ Ο Πλάτσης Ιερεμίας (σφραγίς).

+ Ο Ανδρούβιστας Θεόκλητος (σφραγίς).

+ Ο Μηλέας Ιωσήφ (σφραγίς).

+ Ο Ζαρνάτας Παρθένιος.

-Τζανέτμπεης Καπετανάκης-Γρηγοράκης (μεγάλη τουρκική σφραγίς).

-Αντώνμπεης Γρηγοράκης (σφραγίς τουρκική).

-Καπετάν Χριστόδουλος Χρηστέας (μεγάλη ωοειδής σφραγίς φέρουσα επί της κορυφής τα γράμμα ΧΡ+ΔΛ = Χριστόδουλος, χωριζόμενα από σταυρόν, περί την βάσιν του οποίου ορθούνται δύο αντιμέτωποι λέοντες και κάτω τα γράμματα ΖΓΥΖΓ = Ζυγού 1811).

-Καπετάν Γιωργάκης Καπετανάκης (σφραγίς ωοειδής φέρουσα πλην τουρκικών και τα ελληνικά γράμματα ΚΝ.ΓΡΚ = καπετάν Γιωργάκης 1798)

-Κυριακούλης Καπετανάκης Μαυρομιχάλης

-Θεοδωράκης Καλκαντής Καστανάκος

-Γιώργης του καπετάν Κωσταντή Τουράκη.

-Πιέρος (του καπετά Μιχάλη).

-Καπετάν Πανάγος Στρατάκης – Κυβέλος.

-Διονύσιος του Καπετάν Παναγιώτη Μούρτζινου.

-Δημητράκης Γληγοράκης Καβαλιέρης ανιψιός τ’ Αντώνμπεη.

-Γιωργάκης Μπεϋζαντές του Τζανέτμπεη Γρηγοράκη.

-Τσιγκούριος-Γρηγόριος Γληγοράκης ανιψιός του Αντώνμπεη.

-Παναγιώτης Βενετζιανάκις 

 Ο Μπέης και οι καπετάνιοι της Μάνης

--------------------------------------------------------------

 Όπως αναφέρθηκε,  πριν από την έναρξη της επανάστασης του 1821 μπέης της Μάνης από το 1816 ήταν ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης από την Αρεόπολη (Τσίμονα) και είχε έδρα, όπως όλοι οι Μπέηδες της Μάνης, τις Κιτριές.

 Πρώτος Καπετάνιος ή Μπας Καπετάνιος ήταν ο Δημήτριος Τσιγκοτράκος-Γρηγοράκης, ανιψιός του Αντώνμπεη Γρηγοράκη και πρώτος εξάδελφος του Πετρόμπεη. Είχε έδρα τον Αγερανό της Ανατολικής Μάνης.

 Ισχυρότερος καπετάνιος και αντίπαλος του Πετρόμπεη ήταν ο Παναγιώτης Μούρτζινος-Τρουκάκης-Παλαιολόγος της Καρδαμύλης. Πριν όμως από την επανάσταση είχαν υπογράψει συμφωνία και είχαν πάψει οι μεταξύ τους αντιπαλότητες.

 Στην επαρχία Σταυροπηγίου (μετέπειτα δήμος Αβίας) ήταν δύο καπετάνιοι, ο Καπετάν Γιωργάκης Καπετανάκης-Χριστοδουλάκης στην Τρικότσοβα (Χαραυγή) και ο Αθανασούλης Κουμουνδουράκης στη Ζαρνάτα. Στο Ζυγό της Μάνης (μετέπειτα δήμος Λεύκτρου) καπετάνιος ήταν ο Νικολάκης Χρηστέας. Στην Καστάνια καπετάνιος ήταν ο Γεώργιος Δουράκης, στη Μηλιά ο Παναγος Κυβέλος και στην Καστάνιστα ο Θωμάς Βενετσανάκης. 

Ακόμη στην Ανατολική Μάνη καπετάνιος ήταν και ο Γεωργάκης Αντωνάκος-Γρηγοράκης που είχε έδρα το Γύθειο.

 Η Μανιάτικη Γερουσία της Καλαμάτας

 Στις 23 Μαρτίου 1821, που ελευθερώθηκε η Καλαμάτα ο μπέης της Μάνης Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης ορίστηκε αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού, (μανιάτικου), και του Μεσσηνιακού στρατοπέδου, δηλαδή όλη η νότιος Πελοπόννησος αναγνώριζε ως αρχηγό της τον Πετρόμπεη.

 Στην Καλαμάτα συνήλθε η Γερουσία της Μάνης που συνεδρίαζε υπό την προεδρία του Πετρόμπεη και την αποτελούσαν κατά κύριο λόγο οι καπετάνιοι της Μάνης και μερικοί ακόμη επιφανείς Μανιάτες.

Στην Καλαμάτα, παράλληλα με τη Γερουσία της Μάνης, συνήλθε και η Μεσσσηνιακή Σύγκλητος, στην οποία μετείχαν οι πολέμαρχοι της Μεσσηνίας Αναγνωσταράς, Παπαφλέσσας, Νικηταράς Σταματελλόπουλος, Δημήτριος Παπατσώνης, Μητροπέτροβας κ.ά., συμμετείχαν ακόμη και οι πρόκριτοι της Καλαμάτας, οι οποίοι ανέλαβαν τον εφοδιασμό των στρατευμάτων, όταν οι πολεμικές ομάδες σκορπίστηκαν σε διάφορα μέτωπα για να πολεμήσουν τους Τούρκους.

Στην απελευθέρωση της Καλαμάτας συμμετείχε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο οποίος συνέστησε να κατευθυνθούν όλοι οι ένοπλοι στο κέντρο της Πελοποννήσου, αλλά η πρότασή του δεν έγινε δεκτή, για να μην αφήσουν τη Μεσσηνία στα χέρια των Τούρκων της Μεθώνης, της Κορώνης, του Νεοκάστρου, της Κυπαρισσίας κλπ. Όπως γράφει ο Θ. Κολοκοτρώνης στη διήγησή του, την απόφαση πήρε ο Πετρόμπεης, που αναγνωριζόταν από όλους ως αρχηγός, να βαδίσουν εναντίον όλων των κάστρων της Μεσσηνίας και παραχωρήθηκαν 300 Μανιάτες σε αυτόν και τον Παναγιώτη Μούρτζινο για να ξεσηκώσει την Αρκαδία. Από τον Αμβρόσιο Φραντζή μαθαίνουμε ότι προς την Αρκαδία βάδισε την επομένη ο Ηλίας Μαυρομιχάλης με τον Σταυριανό Καπετανάκη και ακολούθησε ο Ηλίας Σαλαφατίνος.

Ο Πετρόμπεης έμεινε στην Καλαμάτα και προήδρευε της Μανιάτικης Γερουσίας που είχε αναλάβει την τήρηση της τάξης στη περιοχή της Καλαμάτας και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου η οποία είχε αναλάβει, όπως αναφέρθηκε, τον εφοδιασμό.

Περισσότερα στο σύνδεσμο

www.etlasp.gr/images/7-g.doc

-------------------------------------------------

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΚΛΟΓΈς ΤΟΠΙΚΏΝ ΑΡΧΌΝΤΩΝ ( επάνω)         

ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ σελ.5

ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΜΕΛΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ         043

Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗ ΜΑΝΗ       045

ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΩΝ 1843                       076

 Εκλογές στην επαρχία Σταυροπηγίου (δήμο Αβίας) 076

 Εκλογές στην επ Μαΐνης (δ. Οιτύλου + Μέσσης) 105 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΟ 1862 (ΑΛΦΡΕΔΟΣ)           123

ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΔΗΜΩΝ ΜΑΝΗΣ 1844-56 155

Αβίας 1850-1856                                               157 

Καρδαμύλης                                                 199

     »    »      κατ’ αλφαβητική σειρά                      218

Λευκτρου                                                     234

  »     »     συμπληρωματικός                                257 

  »    »       1847                                                  272

Οιτύλου ψηφίσαντες κατά χωριό                     308

  »   »    αλφαβητικός                                            320

Μέσης 337

Γυθείου   352

Μαλςβρίου   372

Καρυουπόλεως  399

Κολοκυνθίου   415

     »      » 434

Λαγίας     457

Μελιτίνης 455

   »   » αλφαβητικός 461

Ψηφοφόροι Καστάνιτσας στο Μελέβρι  467

ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 1871-3 469

Αβίας           470

Καρδαμύλης 501

Λευκτρου    523

Οιτύλου        565

Μέσσης        610

Γυθείου           638

Μαλεβρίου 655

Καρυουπόλεως 685

Κολοκυνθίου 600

Λαγίας          715

Μελιτίνης 732-744

Δ. Ταινάρου Λακωνίας - Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΟΤΑ

---

Δ. Ταινάρου Ν. Λακωνίας

• 21/03/1835

Σύσταση του δήμου με έδρα τον οικισμό Πιόντες

Ο οικισμός Μονή Σωτήρος προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Μοναστήρι Πορτοκάγιον προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Πάλιρος προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Χάρακες προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Καινούργια Χώρα προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

Ο οικισμός Κορογωνιάνικα προσαρτάται στο δήμο Ταινάρου

• 28/02/1841

Ο οικισμός Μονή Σωτήρος αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Μοναστήρι Πορτοκάγιον αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Πάλιρος αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Χάρακες αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Καινούργια Χώρα αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Κορογωνιάνικα αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο οικισμός Πιόντες αποσπάται από το δήμο και προσαρτάται στο δήμο Λαγείας

Ο δήμος καταργείται

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ - ΕΘΙΜΑ / ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ - ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

Σεπτέμβριος: ο ένατος μήνας του έτους. Έχει 30 ημέρες και είναι ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου. Το όνομά του το οφείλει στο λατινικό αριθμητικό septum  επτά) και ήταν ο έβδομος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου. Ονομαζόταν και «χρονογράφος», γιατί επικρατούσε η πίστη ότι κατά τον μήνα αυτό ο χάρος «γράφει» εκείνους που πρόκειται να πεθάνουν κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Οι αγροτικές εργασίες έδωσαν κι άλλες ονομασίες στο μήνα αυτό, όπως Σταυριάτης ή Σταυρίτης και Σταυρός, Πετμεζάς, Χινόπωρος, Ορτυκολόγος (λόγω του περάσματος των ορτυκιών που αποδημούν), Τρυγομηνάς ή Τρυγητής (λόγω τρύγου) κ.ά. Θεωρείται επίσης ο μήνας των μεγάλων παζαριών (εμποροπανηγύρεις).

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ

Τρύγος.

Όργωμα χωραφιών, για να σπείρουν πρώιμα δημητριακά (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη), ή διάφορα όσπρια (φακή, κουκιά, μπιζέλια κ.λ.π.)

Φύτεμα αειθαλών δέντρων & φραουλών.

Σπέρνουν ραδίκια, σπανάκια, αντίδια, μαρούλια, κάρδαμο, ρόκα, μαϊντανό, αντράκλα, ραπανάκια, λάχανα & κουνουπίδια.

Συνεχίζεται το μάζεμα του καπνού.

Απολυμαίνουν τα κοτέτσια.

Πάχυνση βοδιών & χοίρων.

Ανακοίνωση - 20 Αυγούστου 2015

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΙΟΝΤΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

«ΤΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ»

Αρ. Πρωτ. 4 Πειραιάς 20/08/2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Έγιναν επιδιορθώσεις στο συρματόπλεγμα και στο τοιχίο του νεκροταφείου που είχε πέσει καθώς και καθαρισμός και τσιμεντόστρωση μονοπατιών εντός του νεκροταφείου. Τα χρήματα για τις επιδιορθώσεις δόθηκαν από το Ταμείο του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Πιοντών Λακωνίας "Ακρογιάλι" και ανέρχονται στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ. Για να συμπληρωθεί το ποσό που χρειάστηκε για τις εργασίες συνολικά ο Πρόεδρος μας Γεώργιος Π. Τσίκλος έκανε δωρεά το υπόλοιπο ποσό που ανέρχεται στα εκατόν πενήντα (150) ευρώ. Συνεχίζουμε, προσπαθούμε και κάνουμε πράξη τα όσα είχαμε υποσχεθεί.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Εντοπισμός και σύλληψη παράτυπα εισελθόντων αλλοδαπών και των αλλοδαπών διακινητών τους στο Γύθειο

Στη σύλληψη τεσσάρων αλλοδαπών διακινητών (δύο άντρες και δύο γυναίκες) και πενήντα οκτώ παράτυπων μεταναστών που επέβαιναν σε σκάφος με σημαία Τουρκίας, προχώρησαν τις πρωινές ώρες στελέχη του Λιμενικού Σώματος στη θαλάσσια περιοχή κοντά στις ακτές του Λακωνικού Κόλπου στο ύψος της παραλίας «Αντρόγυαλος».

Έξι από τους παράτυπους μετανάστες μεταφέρθηκαν προληπτικά με ασθενοφόρο όχημα στο Κέντρο Υγείας Γυθείου, όπου μετά από τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις εξήλθαν. Το σκάφος που μετέφερε του μετανάστες κατασχέθηκε από το Λιμεναρχείο Γυθείου.

You Tube | Γυρίσματα στην Ελλάδα - Μονεμβασιά/Monemvasia - Λακωνική Μάνη/ Laconia Mani - Web exclusive by StarTvGreece

Γυρίσματα στην Ελλάδα - Μονεμβασιά/Monemvasia - Λακωνική Μάνη/ Laconia Mani - Web exclusive

https://www.youtube.com/watch?v=nvJj6Xuzrw0

GREEK SURNAMES: ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ: Μητριαρχία με ονόματα πατριαρχίας

 ---------------Μορφή και εξέλιξη των Μανιάτικων επωνύμων-------

«Τα εις -έας και εις -άκης είναι φύσει Μανιατάκης,
τα εις -έας και εις -άκος είναι πάντα Μανιατάκος,
τα εις -όπουλος και –πούλος
είναι μπάσταρδος και μούλος»
Είναι λαϊκή έκφραση στη Μάνη---

Η μελέτη των επωνύμων είναι απαραίτητη για την κατανόηση της κοινωνικής οργανώσεως και του όλου πολιτισμού ενός λαού. Πολύ περισσότερο, πιστεύουμε, αυτή είναι αναγκαία για την κατανόηση των θεσμών της Μάνης, γιατί εδώ τα επώνυμα παίζουν σπουδαιότατο ρόλο στη συνοχή τη συγκρότηση των διαφόρων συγγενικών ομάδων.

Ο πυρήνας του μανιάτικου επωνύμου προέρχεται, στο μεγαλύτερο ποσοστό, όπως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, από πατρώνυμο, παρωνύμιο (παρατσούκλι), επαγγελματικό ή εθνικό όνομα (πατριδωνυμικό) με την προσθήκη, συνήθως, των παραγωγικών καταλήξεων -άκης, -έας, -άκος και σπανιότατα -άρος, -ούνης (ούνιας). Άλλες καταλήξεις, γνωστές από ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, όπως -ούδης, -ίδης, -πούλος, συναντώνται σε πολύ μικρό αριθμό στη Μάνη (Νικολούδης, Κουταλίδης από τη Μηλιά και τη Σελίνιτσα του τέως δήμου Λέκτρου, Στεφανόπουλος, η γνωστή οικογένεια από το Οίτυλο, Παπαδόπουλος από τη μεγάλη Καστάνια, Γεωργόπουλος από τους Πιόντες κ.ά.). Πάντως, η γενικότερη αντίληψη είναι πως τα επώνυμα των τελευταίων τύπων δεν είναι γνήσια μανιάτικα.

Στην κατηγορία των τυπικών μανιάτικων επωνύμων πρέπει να προστεθούν επιπλέον όσα σχηματίζονται με το πατρώνυμο και το βαπτιστικό· π.χ. Γιαννακόδημος (δηλαδή ο Δήμος του Γιαννάκου), ή με το όνομα του παππού και το συνθετικό εγγόνας· π.χ. Γιαννόγγονας (Πετράγγονας). Τα τελευταία είναι συνηθισμένα στη Μέσα και Νότια Προσηλιακή Μάνη.

Εκτός από τα ανωτέρω τυπικά ονόματα με τις γνωστές καταλήξεις υπάρχουν, σε μεγάλη έκταση, και επώνυμα που προέρχονται, όπως σημείωσα, από παρωνύμια (παρατσούκλια), χωρίς αυτές τις καταλήξεις· π.χ. Κελεπούρης, Κουλουμπέρης κ.ά., καθώς και αυτά που σχηματίζονται με το παρωνύμιο και το βαπτιστικό Καλογερόγιαννης (Καλόγερο + Γιάννης), Βαβουλόγιαννης (Βαβουλάς + Γιάννης), Κουτσολιάς (Κουτσός + Ηλίας), Κουφογιάννης (Κουφός + Γιάννης) κ.ά.

1)Από τη μελέτη των επωνύμων των γενεαλογιών που συγκέντρωσα, τα τυπικά σε -άκης, -έας και -άκος επώνυμα έχουν συχνότητα γύρω στα 60%, 2) ενώ τα άτυπα γύρω στα 40%, 3) επίσης, επώνυμα, που ήταν αρχικά παρωνύμια (παρατσούκλια) ή προέρχονται απ’ αυτά, φθάνουν γύρω στα 65%, 4) αυτά που προέρχονται από επαγγελματικά ονόματα σε 5% και 5) εκείνα που προέρχονται από πατρώνυμα γύρω στα 30%.

Από τα ποσοστά αυτά φαίνεται ότι τα παρωνύμια στη Μάνη, όπως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, παίζουν σπουδαίο ρόλο για το σχηματισμό του επωνύμου. Σε ορισμένα μάλιστα χωριά της Έξω Μάνης του τέως Δήμου Καρδαμύλης η απόδοση των παρωνυμιών χαρακτηρίζεται από ολόκληρη «τελετουργία». Συγκεντρώνονται όλοι στο καφενείο, όπου καλούν και τον υποψήφιο, χωρίς να το γνωρίζει, για το χαρακτηρισμό. Εκεί προσπαθούν να ξεχωρίσουν κάτι περίεργο από τη συμπεριφορά του και τη μορφή του. Όποιος το εντοπίσει πρώτος, σηκώνει το ποτήρι και λέει:

«να μας ζήσεις τάδε (παρατσούκλι)», βλ. λεπτομέρειες: Σ.Λ. χφ 1647, σ. 181-185 (Γεωργ. Μπεσμπέα, Εξωχώρι Καλαμάτας 1972).

Πρέπει, εξάλλου, να αναφέρουμε πως ένας Μανιάτης μπορεί να έχει, εκτός από το επίσημο επώνυμο με το οποίο «γράφεται», περισσότερα ονόματα (παρεπώνυμα), που προέρχονται από την ονομασία των γενούν και των διάφορων κλάδων και υποκλάδων τους, η χρήση τους όμως είναι διαφορετική.

Τα εις -άκης είναι τα παλαιότερα. Από τα επώνυμα με τις τυπικές μανιάτικες καταλήξεις αυτά που καταλήγουν σε -άκης είναι τα παλαιότερα. Τα συναντάμε ήδη σε διάφορα έγγραφα που έχουν φτάσει ως εμάς και χρονολογούνται απ' το 1600 και εξής.

Τα ανωτέρω επώνυμα είχαν αρχικώς υποκοριστική σημασία, που αργότερα εξελίχθηκε σε πατρωνυμική. Ο σχηματισμός τους έπαψε, καθώς φαίνεται, οριστικά γύρω στα 1800, οπότε τα επώνυμα αυτά αντικαταστάθηκαν από εκείνα που έχουν καταλήξεις -έας και -άκος, τα γνωστά τυπικά μανιάτικα. Τα επώνυμα με τις καταλήξεις σε -άκης διατηρούνται μέχρι τελευταία στη μανιάτικη αποικία της Κορσικής, γιατί η ιστορική μοίρα των Μανιατών αυτών υπήρξε διαφορετική.

Γνωρίζουμε βέβαια ότι τα επώνυμα σε -άκης επιχωριάζουν σήμερα κυρίως στην Κρήτη. Αυτός είναι ένας λόγος, που μερικοί Μανιάτες, όχι λόγιοι ασφαλώς, πιστεύουν ότι όσοι έχουν τέτοια επώνυμα, κατάγονται από το ανωτέρω νησί.

Φαίνεται ότι πολλοί οδηγήθηκαν σ' αυτή την εσφαλμένη αντίληψη, επειδή τα ονόματα αυτά έπαψαν να σχηματίζονται κατά τη νεώτερη περίοδο. Άλλος λόγος που προκαλεί τη σύγχυση είναι ότι και οι Μανιάτες παλαιότερα φορούσαν βράκες. Οπωσδήποτε πρέπει να εγκαταστάθηκαν Κρητικοί στη Μάνη καθώς και Μανιάτες στην Κρήτη, αλλά υστερότερα, ιδιαίτερα στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές, όπως τα 1669 (υποταγή της Κρήτης στους Τούρκους), καθώς και στα 1715 (ανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους) και 1770 (μετά τα Ορλωφικά).

Συνεπούς, τα επώνυμα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα παλαιότερα μανιάτικα, που υπήρχαν, όπως είδαμε, πριν από το 1600. Συνάγεται, εξάλλου, με βάση τη μελέτη των παλαιότερων κρητικών εγγράφων, ότι ονόματα σε -άκης ουσιαστικά δεν συναντώνται στην Κρήτη πριν από το 1700. Απ' αυτό πρέπει να δεχτούμε ότι είναι πιθανότερη η μανιάτικη επίδραση στο σχηματισμό των κρητικών επωνύμων.

Ο λόγος της υπάρξεως των ανωτέρω επωνύμων στη Μάνη οφείλεται στο γεγονός ότι προέρχονται από ένα παλαιό βυζαντινό πολιτιστικό στρώμα. Τα παλαιότερα αυτά ονόματα είχαν αρχική κατάληξη σε -άκιος (πρβλ. Σταυράκιος, Ισαάκιος), που μετέπεσε σε -άκης. Αυτά διατηρήθηκαν στην Κρήτη, ενώ στη Μάνη μετά το 1800 αντικαταστάθηκαν από τα επώνυμα σε -έας και -άκος. Όπως ήδη αναφέραμε, τα επώνυμα σε -άκης είναι τα παλαιότερα. Γι' αυτό είναι πιθανό, όταν συναντούνται, να αποδίδονται σε παλαιότερα γένη της Μάνης και μάλιστα σε ιδιαίτερους σχηματισμούς με περιεκτική σημασία, όπως Ροβυθιάνοι, Μπουτζουναριάνοι, Μιχαλακιάνοι (από το Ροβυθάκης, Μπουτζουναράκης, Μιχαλακάκης) κ.ά., δηλαδή αυτοί που ανήκουν σ' αυτό το γένος. Οι σχηματισμοί αναφέρονται σε μια κατηγορία, σε ένα σύνολο δηλαδή μελών γένους, και δεν γίνεται συνήθους χρήση τους ως επωνύμων. Στις ηγετικές όμως οικογένειες το πρωταρχικό όνομα του γένους αρκετά συχνά διατηρείται και ως επώνυμο, γιατί για λόγους πολιτικούς και γοήτρου, οι οικογένειες αυτές έχουν μεγαλύτερη συνοχή· π.χ. Τρουπάκης, Τρουπιάνοι, αλλά και Τρουπάκηδες. Στις άλλες περιπτώσεις λέγεται: αυτός είναι Ροβυθιάνος - και όχι αυτός λέγεται Ροβυθάκης ή Ροβυθιάνος. Απ' αυτόν πάλι τον περιεκτικό τύπο έχουμε το σχηματισμό αντίστοιχων επιθέτων με τις καταλήξεις -ιάνικος -η-ο-α. π.χ. «τα Ροβυθιάνικα», δηλαδή ο μαχαλάς των Ροβυθιάνων, τα «Ξανθιάνικα αλώνια», δηλαδή τα αλώνια που ανήκουν στους Ξανθιάκους. Τα επώνυμα σε -άκης δεν συναντώνται σε μιαν ορισμένη περιοχή της Μάνης, αλλά σε όλη την έκτασή της.

Τα εις -έας. Τα επώνυμα που λήγουν σε -έας δεν έχουν τόσο παλαιά επίδοση, όσο τα πρώτα. Σε έγγραφα, που χρονολογούνται από τα 1618 και ύστερα, τα ονόματα αυτά συναντώνται σπανιότατα, για να γίνουν συχνότερα μετά το 1730 και να γενικευθούν μετά το 1800. Ο σχηματισμός τους συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Υπάρχει η λαϊκή αντίληψη ότι τα ανωτέρω ονόματα είναι πολύ αρχαία και σχηματίζονται κατά τον τύπο των, Αχιλλέας, Ατρέας, Τυδέας. Τούτο, από επιστημονική άποψη, είναι ως ένα σημείο σωστό. Ο Φαίδων Κουκουλές υποστηρίζει ότι τα μανιάτικα αυτά επώνυμα προέρχονται από παλαιά επαγγελματικά ονόματα και μεγεθυντικά επίθετα σε -έας, ενώ για τα άλλα που προέρχονται από πατρώνυμα πιστεύει ότι σχηματίζονται κατ' αναλογία προς τα προηγούμενα απ' τον πληθυντικό των γενών π.χ. Αντωναίοι - Αντωνέας. Τα παράγωγα επίθετα από τα επώνυμα αυτού του είδους σχηματίζονται με τις καταλήξεις -έικος -η-ο-α, π.χ. τα Αντωνέικα (συνοικία χωριού), τα Χρηστέικα (οικισμός της Έξω Μάνης). Τα επώνυμα σε -έας εξαπλώνονται από την περιοχή της Καλαμάτας και φτάνουν νότια ως το Οίτυλο και ανατολικά ως την Αράχοβα και τη μεγάλη Καστάνια. Στα βόρεια, ίχνη επωνύμων με τέτοια κατάληξη συναντώνται ως την Αλαγονία.
Τα εις -ακος. Η τρίτη κατηγορία των επωνύμων σε -άκος ακολουθεί την εξέλιξη των επωνύμων σε -άκης τα οποία αντικαθιστά. Αρκετές φορές μάλιστα έχουμε και μετατροπές επωνύμων με καταλήξεις -άκης σε αντίστοιχα με -άκος (πρβ. Νηφάκης - Νηφάκος, Ροζάκης - Ροζάκος κ.ά.). Και αυτά τα επώνυμα είναι υποκοριστικά, που μεταβάλλονται σε πατρωνυμικά. Ετυμολογικά η κατάληξη -άκος βασίζεται στην παλαιότερη κατάληξη -άκιος με αποβολή του ιώτα. Ο σχηματισμός της όμως είναι μεταγενέστερος της καταλήξεως -άκης. Τα αντίστοιχα περιεκτικά και αυτών των επωνύμων σχηματίζονται με την κατάληξη -ιάνοι, π.χ. Πουλικάκος - Πουλικιάνοι. Τα επίθετα από τα επώνυμα αυτά σχηματίζονται, όπως και τα αντίστοιχα σε -άκης, με κατάληξη -ιάνικος, -η -ο -α, δηλαδή Πουλικιάνος, Πουλικιάνικα (συνοικία) κτλ.

Τα επώνυμα αυτής της κατηγορίας συναντώνται στην περιοχή της Μηλέας του τέως Δήμου Λεύκτρου και στο Οίτυλο, στη Μέσα και Προσηλιακή Μάνη και φτάνουν μέχρι τα Μπαρδουνοχώρια και την Επίδαυρο Λιμηρά, περιλαμβάνοντας ουσιαστικά όλη τη νότια Λακωνία.

Τα επώνυμα σε -έας και -άκος, ως μεταγενέστερα, από ομάδες ή υποδιαιρέσεις παλαιότερων γενών με επώνυμα συνήθως σε -άκης, ή σε γένη που έχουν δημιουργηθεί πρόσφατα με απόσχιση. Ένας λόγος, που τα επώνυμα σε -έας και -άκος είναι τόσο διαδεδομένα, είναι ότι η ανάπτυξή τους συνέπεσε με τη δημιουργία των μητρώων των δήμων και των δημοτολογίων μετά το 1840, οπότε έπρεπε οι δημότες να δηλώσουν ποιο επώνυμο επιθυμούσαν να κρατήσουν και φυσικά αυτοί προτιμούσαν εκείνο, με το οποίο ήταν περισσότερο γνωστοί ή διακρίνονταν, δηλαδή της υποομάδας ή γενιάς του γένους.

Από άποψη εθνική, τα επώνυμα είναι, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, ελληνικής ετυμολογίας. Πολλά μάλιστα έχουν βυζαντινή προέλευση. Μερικά έχουν αρβανίτικη και αρβανιτοβλάχικη ετυμολογία ή προέλευση (όπως Σουλέας, Γκινάκης, Λεωτσάκος, Νταβάκης, Δριβάκος, Μερκούρης κ.ά.), καθώς και τουρκική (όπως Μπουγιουγκλάκης, Γιολντασέας, Γαρδάσης κ.ά.). Συναντούνται επίσης, ελάχιστα με ιταλοβενετσιάνικη αφετηρία (όπως Βενετσανάκης, Πιερράκος, Λιμπεράκης, Καμπάνης) και πολύ λιγότερα με εβραϊκή (Αβραμάκης, Βρεόπουλος, Σολωμονάκης).

Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε, ότι στα μανιάτικα επώνυμα είναι δυνατό να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της κοινωνικής συγκροτήσεως και του πολιτισμού της Μάνης, καθώς και τις ξένες επιδράσεις που η περιοχή δέχτηκε κατά καιρούς.

Τα ονόματα που σημαίνουν τον τόπο που κατάγεσαι: -ιανος, ανος
- κεχρι κεχριάνος, χωριό Κεχριάνικας.
- Μαλεύρι Μαλευριάνος, χωριό Μαλευριάνικα.
- γερακάρι Γερακαριάνος, χωριό Γερακαριάνικα όπως Νυκλιάνικα, Κριαλιάνικα, Καλαποθαριάνικα.

Αντρωνυμικά: Η γυναίκα παίρνει πάντα το όνομα του άντρα της και το βαφτιστικό και το οικογενειακό:
- ου, -αίνα όπως Βασιλού, Δημητρού, Γιαννού, Γιωργάκαινα, Νικολάκαινα.

Της νύφης με το βαφτιστικό όνομα του πεθερού Βασιλού Δημητρόνυφη, Πετρού Μεσισκλόνυφη, Τσατσουλόνυφη, Κυριαζόνυφη, από Δημητράκου - Μεσίσκλη.

Του Λευτέρη Αλεξάκη, Δ/ντή στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

http://greeksurnames.blogspot.gr/2015/06/blog-post_29.html

You Tube | 60' Ελλάδα - Μάνη by Alpha TV.

60' Ελλάδα - Μάνη

https://www.youtube.com/watch?v=ElH40KHwqGo

Ανακοίνωση - 10 Ιουνίου 2015

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΙΟΝΤΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

«ΤΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ»

Δράμας 129 – 185 44 Πειραιάς

Αρ. Πρωτ. 3 Πειραιάς 10/06/2015

Προς τον Δήμαρχο Ανατολικής Μάνης
κ. Πέτρο Ανδρεάκο

Κοινοποίηση:
1. Περιφερειάρχη Ανατ. Πελοποννήσου κ. Πέτρο Τατούλη
2. Δασάρχη Ανατολικής Μάνης κ. Στ. Λαδικό
3. Εισαγγελέα Γυθείου κ.Παρασκευά Αδάμη (ενήμερη κ. Χατζηαγγελή)
4. Αστυνομικό Τμήμα Αρεόπολης

Κύριε Δήμαρχε,
Με αφορμή την υδροδότηση του χωριού μας και την ασφαλτόστρωση του δρόμου που συνδέει τον κεντρικό δρόμο με τον αντίστοιχο πρόσβασης στο χωριό, θέλουμε να σας εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας και να ευχηθούμε να αποτελέσει την απαρχή εκδήλωσης του αυτοδιοικητικού ενδιαφέροντος, που μέχρι σήμερα δεν είχαμε γνωρίσει.
Θέλοντας την ουσιαστικότερη σύνδεση και παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επανερχόμαστε στο περιεχόμενο της από 15/10/2013 επιστολής μας με θέμα την παράνομη βόσκηση βοοειδών, και εξ αυτού του λόγου, την απαξίωση του χωριού.
Επιθυμούμε, εκφράζοντας τις απόψεις μας για την ασύδοτη και παράνομη ύπαρξη του ζωικού κεφαλαίου της οικογένειας Δ. Μαυροδάκου, να καταδείξουμε την παράνομη, αυθαίρετη και απειλητική για τη δημόσια υγεία λειτουργία τους, που εφάπτονται των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Μια σειρά αναπάντητων ερωτημάτων, σχετικά με τη βόσκηση και την κτηνοτροφική δραστηριότητα της οικογένειας Δημητρίου Μαυροδάκου συνθέτουν ένα καμβά αυθαιρεσιών, παρανομιών και βλάβης ιδιωτικών αγροτικών περιουσιών και του γενικότερου οικοσυστήματος και περιβάλλοντος.
1. Υπάρχει άδεια κτηνοτροφικής εγκατάστασης και ποιας κατηγορίας, ώστε να εξασφαλίζεται η σύννομος λειτουργία σύμφωνα με το νόμο 4056/12;
2. Υπάρχει λειτουργικός χώρος της κτηνοτροφικής εγκατάστασης και ποιο είναι το περίγραμμα που ορίζει την κτηνοτροφική εγκατάσταση;
3. Η επιτροπή σταβλισμού του Δήμου σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 4056/12 γιατί δεν έχει προβεί στον επιβαλλόμενο έλεγχο και στην έκφραση γνώμης για την ανύπαρκτη κτηνοτροφική εγκατάσταση;
4. Γιατί δεν επιβάλλονται οι προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις και μέτρα του άρθρου 10 του ν.4056/12;
5. Γιατί δεν εφαρμόζεται ο έλεγχος σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν.4056/12 για τα αδέσποτα (μη επιτηρούμενα) βοοειδή στη διάρκεια της βόσκησης;
6. Γιατί δεν ενεργοποιείται με απόφασή σας η τριμελής επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων (ανεπιτήρητων) παραγωγικών ζώων;
7. Γιατί ο Δήμος δεν εφαρμόζει το άρθρο 17 παρ. 2 και 3 του ν. 4056/12 για περισυλλογή, μεταφορά και φύλαξη των ανεπιτήρητων βοοειδών, επιβάλλοντας την προβλεπόμενη ποινή 150 € ανά μονάδα βοοειδούς και 10 € για κάθε ημέρα σταβλισμού;
Γιατί δεν παίρνονται μέτρα απαγόρευσης της βόσκησης στις πρόσφατα πληγείσες περιοχές από «ανεξήγητες» πυρκαγιές, όπως προβλέπει ο νόμος, με αποτέλεσμα να απειλούνται περιοχές σπάνιας χλωρίδας και άγριας ορνιθοπανίδας με ερήμωση και αφανισμό;
Γιατί δεν προστατεύεται ο μοναδικός υδροβιότοπος «Λήμνος», ζωοδότης για τη σπάνια άγρια ορνιθοπανίδα και αφήνεται στην καταστροφή της λιθοδομής της, της στεγανότητάς της και την μετατροπή της σε σκουπιδότοπο με το ψευδεπίγραφο πρόσχημα της προστασίας της; Και ποιοι σχεδιάζουν την αυθαίρετη περιτοίχισή της, που θα σημάνει την αποστέρηση της άγριας ορνιθοπανίδας απ’ το ζωτικό νερό της; Ποιοι αυθαίρετα την απομαστίζουν και την μετατρέπουν σε ξερόλακκο;
Γιατί δεν απαγορεύεται η βόσκηση εντός των ιδιωτικών περιουσιών που καταστρέφονται (κυρίως ελαιοπερίβολα) και ταυτόχρονα εξαφανίζονται οι παραδοσιακές ξερολιθιές (μαντρογυρίσματα), σπάνια πολιτιστικά στοιχεία σαν αποτέλεσμα της αδέσποτης (ανεπιτήρητης) βόσκησης των βοοειδών;
Γιατί περιφέρονται τα βοοειδή στους δρόμους του γραφικού μας χωριού, ρυπαίνοντας με περιττώματα, εστίες μόλυνσης και απειλή για τη δημόσια υγεία;
Πώς μπορεί βοοειδή να παραμένουν νεκρά στο χωριό και τους περιβάλλοντες χώρους, με ανυπαρξία ελάχιστου ενδιαφέροντος για την αποκομιδή και υγειονομική ταφή τους;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η από 15νθημέρου σε εξέλιξη αποσύνθεση βοοειδούς, που παρά το γεγονός ότι ενημερώσαμε το δήμο (γραμματεία δημάρχου, αντιδήμαρχο κ. Εξαρχάκο), το δασαρχείο, την υγειονομική υπηρεσία, την κτηνιατρική υπηρεσία, την διεύθυνση γεωργίας και την εισαγγελία, εξακολουθεί άταφο να καταδείχνει το επίπεδο του πολιτισμού μας και να συνιστά υγειονομική βόμβα κατά των συγχωριανών.
Γιατί ο αρμόδιος τοπικός σύμβουλος και ο αντιδήμαρχος ευαισθητοποιούνται να εκριζώνουν ένα γιασεμί την επόμενη της φύτευσής του στην πόρτα συγχωριανού μας, και αδιαφορούν μπροστά στην υγειονομική απειλή που εξελίσσεται, και παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας;
Κύριε Δήμαρχε,
Γίνεται ευθέως αντιληπτό ότι το γραφικό μας χωριουδάκι συγκρούεται με την παρανομία, την αυθαιρεσία, την πολιτιστική υποβάθμιση, την απειλή καταστροφής του περιβάλλοντος και της άγριας ορνιθοπανίδας. Ζητούμε ΣΕΒΑΣΜΟ !
Προσβλέπουμε άμεσα στην αναγκαία εκδήλωση του ενδιαφέροντος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και τη συνδρομή κάθε αρμοδίου δημόσιου λειτουργού, για την πάταξη της παρανομίας και αυθαιρεσίας για αναγκαία εφαρμογή της νομιμότητας.
Ζητούμε την άμεση παρέμβαση των υγειονομικών αρχών για την σύσταση ειδικής επιτροπής ως προς τον έλεγχο των υπολοίπων ζώων που βοσκούν ανεξέλεγκτα στην περιοχή μας για την περίπτωση κάποιας ασθένειας επειδή στο διάστημα των δύο τελευταίων εβδομάδων πέθαναν από άγνωστη αιτία δύο ζώα.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2104634349 και 2104634559, Γιώργος Τσίκλος.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Γεώργιος Π. Τσίκλος
Η Γενική Γραμματέας Σταματίνα Β. Τσίκλου