Πιόντες Ανατολικής (Προσηλιακής) Μάνης: Ιουνίου 2010

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Παναγία Η Πλατυτέρα στο Ιερό του Ι.Ν. Άγιου Χαράλαμπου στις Πιόντες

Παναγία Η Πλατυτέρα στο Άγιο Βήμα (Ιερό) του Ιερού Ναού του Άγιου Χαράλαμπου στις Πιόντες.

Εις μνήμην Μαρίας Μαυρούτσου συζύγου Βασιλείου Κ. Μαυρούτσου.

Με δωρεές αντί στεφάνων από την οικογένεια Μαυρούτσου καθώς και από όλους όσοι ήταν παρευρισκόμενοι στην κηδεία της θανούσας.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

You Tube | Panpanou - Lighthouse at Cape Tainaro (Mani, Greece) - Ο φάρος στο Ταίναρο - Μάνη

Cape Tainaro (Mani, Peloponnese, Greece) is the southest point in east continental Europe and the 2nd southest point of all continental Europe, after Gibraltar.

Ιt is one of the seven gates to the underworld (Ades) according to ancient Greeks, only miles away from the abyss of the Mediterranean Sea (4000 m).

https://www.youtube.com/watch?v=-hXquwzp1Kw

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Το Ακρογιάλι (όπως αναφέρεται στην απογραφή) ή Πιόντες είναι οικισμός του Δήμου Ανατολικής Μάνης και ανήκει στην κοινότητα Λαγίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 12 κατοίκους. Απέχει 4 χιλιόμετρα από την Λάγια. Το χωριό ονομαζόταν Πιόντες μέχρι το 1912, όταν μετονομάστηκε επίσημα σε Πιόντες (Αντρογιάλι), το 1928 μετονομάστηκε σε Αντρογιάλι και το 1940 σε Ακρογιάλι.

Εκκλησίες – Ξωκλήσια

– Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους (1870).

– Το Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα με το καμπαναριό και τις τοιχογραφίες που χρονολογούνται στον 13ο και 18ο αιώνα.

– Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο κοιμητήριο των Πιοντών.

– Οι μονοκάμαρες εκκλησίες (ξωκλήσια) : Παναγία η Μεγαλόχαρη (13ος αιώνας), Άγιος Ισίδωρος, Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Γεώργιος (10ος αιώνας), Άγιος Νικόλαος (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνα), Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ιωάννης, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Στράτηγος (18ος αιώνας), Άγιος Πολύκαρπος κ.α.

Φυσικός Πλούτος – Σημεία Αναφοράς

– Το Σπήλαιο του Κοκά που δεν χρησιμοποιείται για το στάβλισμα ζώων και δεν έχει γίνει πλήρης εξερεύνηση ακόμα.

– Η Λήμνος ή Λύμνος, ένας από τους σπανιότερους υδροβιότοπους στην Μέσα Μάνη.

– Βελανιδιές άνω των πεντακοσίων ετών (σπάνια συναντάται στην Μέσα Μάνη, απομεινάρια των παλιών βελανιδοδασών που υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή του Ταινάρου).

– Ο Τούχνος ή Ντούχνος, λόφος στην οροσειρά του Σαγγιά με παμπάλαιες λιθοδομές (ερείπια παλαιών σπιτιών της οικογένειας Μαυρούτσου (πρώτων κάτοικων του χωριού) παλιότερα, τώρα ιδιοκτησία της οικογένειας Τσίκλου (οικογένειας που προέρχεται από τους Μαυρουτσιάνους) που χρονολογούνται τουλάχιστον στο 1500-1600 μ.Χ., και βρίσκονται στην κορυφή του Τούχνου).

– Ο Πύργος της οικογένειας Γεωργόπουλου χτισμένος τον 18ο αιώνα.

– Τα χαλάσματα του Πύργου της οικογένειας Μαυροειδάκου ή Ρώσσου στην τοποθεσία Κουμάρια.

– Το παλαιό κοιμητήριο (Κιβούρια) του χωριού δίπλα από το Μοναστήρι του Σωτήρα.

– Δύο παλαιότατα λιοτρίβια (το ένα στην Πάνω Χώρα στα Τσικλιάνικα και το άλλο Πιερριάνικο).

– Παλαιά οικίσματα χτισμένα με το παλιό αρμολόγημα.

Παραλίες

– Ο Αντρόγιαλος.

– Το Φριάτσι.

– Το Άμπελο.

Οικογένειες που κατοικούν στις Πιόντες :

Οικογένεια Μαυρούτσου
Οικογένεια Τσίκλου
Οικογένεια Ποθάκου
Οικογένεια Λύρη
Οικογένεια Βροτσάκου
Οικογένεια Αλετουράκου
Οικογένεια Μαρκομιχάλη
Οικογένεια Πιερράκου
Οικογένεια Γιαννακόπουλου
Οικογένεια Γεωργόπουλου κ.α.