Όμορφη Μάνη - Νοσταλγικές εικόνες από την παλιά Μάνη.

Mια εικόνα λένε , χίλιες λέξεις!!

Με την βοήθεια του εντυπωσιακού λευκώματος του Γ. Βουρλίτη ( "Εικονοβίβλος της Μάνης" Εκδόσεις Γ. Δημακόγιαννη "Αδούλωτη Μάνη) , λίγες εικόνες ρετρό μιας

Μάνης περίπου του 50΄ τότε που εξέλειπαν οι σημερινές ανέσεις και η γη φτωχή μεν , αλλά διαρκώς καλλιεργήσιμη κάτω από σκληρές συνθήκες από τους προγόνους μας που καψαλισμένοι από τον ήλιο και κατακόκκινοι έβγαζαν τα προς το ζην για να θρέψουν την οικογένεια τους. Κι όμως επιβίωσαν .....

Πάλυρος

Παρά τρίχα

Άγιος Νικόλαος στο Γέρμα

Παιδιά στο Γερολιμένα

Γυναίκα στην Αρεόπολη

Κυπάρισσος

Κοίτα

Έλα γρήγορα μωρή

Γύθειο Πάνω δρόμος

https://omorfimani.blogspot.com/2020/08/blog-post_3.html

Παλιά Μάνη: Πόσοι από όλους οι οποίοι έχουμε γεννηθεί, μεγαλώσει ή διατηρούμε ρίζες με αυτόν τον εκπληκτικό τόπο δεν νοσταλγούμε κάποιους παλιούς μανιάτες τους οποίους θυμόμαστε με νοσταλγία;

Και αν ο πολιτισμός σε συνδυασμό με την τεχνολογία εξελίσσονται οι παλαιότεροι από εμάς νοσταλγούμε κάτι από την Παλιά Μάνη.

Με την βοήθεια της τεχνολογίας είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε ένα λεύκωμα, κατ΄εμάς ανεκτίμητης αξίας δημιουργία του Γιάννη Βουρλίτη σε εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη του Γεωργίου Π. Δημακόγιαννη και το οποίο ολόκληρο μπορεί να προμηθευτεί κάποιος από το Βιβλιοπωλείο "Αδούλωτη Μάνη" στην Αρεόπολη. Το Λεύκωμα- αποσπάσματα τα οποία δημοσιεύουμε- ονομάζεται " Εικονοβίβλος της Μάνης" . Νοσταλγικές στιγμές αλλά και άγνωστες πτυχές της Παλιάς Μάνης  παρουσιάζονται με την δύναμη της φωτογραφίας  στο παρακάτω slideshow. Πληροφορίες για αγορά του εκπληκτικού λευκώματος εδώ :

Αδούλωτη Μάνη

Πατήστε στον σύνδεσμο παρακάτω:

Παλιά Μάνη

https://omorfimani.blogspot.com/2021/06/blog-post_73.html

Ανατρέχοντας στα βιβλία που διαθέτω -που αφορούν την Μάνη- και που για εμένα αποτελούν πηγή γνώσης για τον αγαπημένο μου τόπο, η ματιά μου έπεσε σε ένα μεγάλο αριστουργηματικά φιλοτεχνημένο βιβλίο . Ονομάζεται "Εικονοβίβλος της Μάνης" η έκδοση του οποίου ανήκει στην Αδούλωτη Μάνη" του κου Γιώργου Δημακόγιαννη. Σε αυτό το μεγάλο καλοντυμένο βιβλίο υπάρχουν δεκάδες ασπρόμαυρες φωτογραφίες μιας παλιάς αλησμόνητης  αλλά και νοσταλγικής πλέον για τους ντόπιους, Μάνης.

Το εκπληκτικό φωτογραφικό υλικό δημιουργήθηκε από τον Γιάννη Βουρλιώτη ,η καταγωγή του οποίου είναι το Γύθειο.

  Με τον φωτογραφικό του φακό κυριολεκτικά όργωσε ολόκληρη τη Μάνη και το αποτέλεσμα υπήρξε εκπληκτικό. Ανέδειξε μέσα από δεκάδες φωτογραφίες την ιστορία και την παράδοση αυτού του τόπου. , σε μια εποχή που η πρόοδος και η τεχνολογία φάνταζε ένα άπιαστο όνειρο.

Ο ποιητής μας Νικηφόρος Βρεττάκος μεταξύ άλλων ανέφερε για τον Γιάννη Βουρλίτη:

"Ο Βουρλίτης κάνει ποίηση και ιστορία. Η αληθινή τέχνη ξεκινάει από την αγάπη στο αντικείμενο της και ο καλλιτέχνης αγκαλιάζει τη Μάνη με πάθος, θα τον έλεγα ένα σπάνιο λουλούδι της μικρής αυτής πατρίδας"

Ο Δημοσιογράφος Ηλίας Καλαποθαράκος αναφέρει :

" Η προσφορά σας για την περιοχή και την ιστορία είναι τεράστια".

Ο ίδιος ο Γιάννης Βουρλίτης αναφέρει μεταξύ άλλων στο βιβλίο του:

   "Μετά από 54 χρόνια επίπονης και συνεχούς δουλειάς αλλά και προσφοράς σε αυτό τον τόπο , τη Μάνη, που υπήρξε η κιβωτός της Ελληνικής Ελευθερίας, έφτασε η στιγμή της ολοκλήρωσης αλλά και της εκπλήρωσης του χρέους μου σαν γνήσιου τέκνου και καλλιτέχνη αυτής της γης (...). Μέσα από 27 φωτογραφικές και ζωγραφικές εκθέσεις-μη κερδοσκοπικές- που παρουσίασα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό γι αυτή τη μικρή μα τόσο σημαντική πατρίδα, βγαίνει μια κραυγή , ένα κάλεσμα και μια αγωνία ευθύνης για κάθε Μανιάτη, κάθε Έλληνα και προπάντων για το ίδιο το κράτος.

Να δει, να προσέξει, μα πλησιάσει αυτό το δρόμο του πρωτόγνωρου κάλλους με το σεμνό του μεγαλείο και το πλήθος των καλλιτεχνικών θησαυρών.

Είναι επιτέλους η ώρα να παρθεί ένα ειδικό βάρος ευθύνης και φροντίδας για τη διάσωση της μοναδικής , της ανεπανάληπτης φυσιογνωμίας αυτού του τόπου."

     Εμείς παίρνοντας έναν μικρό , είναι αλήθεια, αριθμό φωτογραφιών από το υπέροχο αυτό άλμπουμ δημιουργήσαμε ένα βίντεο , έτσι ώστε οι παλαιότεροι να θυμηθούν , αλλά και οι νεότεροι να γνωρίσουν την παλιά Μάνη που φτωχή και απόμακρη από την συνεχή  εξέλιξη δεν πτοήθηκε αλλά κράτησε ψηλά την σημαία της Πατρίδας, της Θρησκείας αλλά και της Οικογένειας. Αρετές που δυστυχώς με την έλευση της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων τείνουν να εξαλειφθούν αν δεν έχει συμβεί ακόμα!!

Δείτε το:

https://omorfimani.blogspot.com/2020/08/blog-post_21.html

Παραδοσιακές Μανιάτικες Συνταγές : Μανιάτικες Δίπλες

 

Οι Μανιάτικες Δίπλες ήταν τα γλυκά του γάμου και της χαράς. Ευτυχώς είναι ένα έθιμο που συνεχίζεται στη Μάνη και διαδίδεται και σε άλλες περιοχές. Την προπαραμονή του γάμου ετοιμάζονται τα γλυκά. Μαζεύονται αρκετές γυναίκες από νωρίς το πρωί και τα παρασκευάζουν τραγουδώντας μέχρι το βράδυ.

Για ένα γάμο χρειάζονται περίπου 800 κομμάτια για να διπλοκεραστούν οι καλεσμένοι.

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΜΑΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΙΠΛΕΣ (για 40 κομμάτια)

6 αυγά
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
μισό κουταλάκι αλάτι
3 κουταλιές ζάχαρη
3 κουταλιές λάδι
3 κουταλιές ούζο ή 2 βανίλιες
καρύδι τριμμένο και κανέλα
λάδι για τηγάνισμα
Για το σιρόπι
1 κιλό μέλι,
μισό ποτήρι νερό (να βράσουν 2′)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους.

Κτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη και φτιάχνουμε χτυπώντας τ’ ασπράδια μαρέγκα.

Ενώνουμε τα δύο μίγματα και προσθέτουμε το ούζο, το λάδι, τη βανίλια και το αλάτι.

Αρχίζουμε να ρίχνουμε σιγά- σιγά το αλεύρι (όσο πάρει) ανακατεύοντας με το χέρι.

Προσοχή, διότι αυτή η ζύμη σφίγγει πολύ εύκολα. Ζυμώνουμε με λαδωμένα χέρια και ετοιμάζουμε ένα ζυμάρι ελαφρώς σκληρό, το οποίο αφήνουμε να σταθεί σκεπασμένο με βρεγμένη πετσέτα για μισή ώρα περίπου.

Παίρνουμε κομμάτια ζύμης και ανοίγουμε φύλλα πολύ λεπτά με τη βέργα ή το ειδικό μηχάνημα. Κόβουμε με ροδάκι ή μαχαίρι τα φύλλα σε διάφορα σχήματα, λωρίδες ή τετράγωνα και τα ψήνουμε σε βαθύ σκεύος με άφθονο καυτό λάδι διπλώνοντάς τα με δυο πιρούνια (ψήνονται πολύ γρήγορα).

Τις βγάζουμε σε ταψί στρωμένο με άφθονο απορροφητικό χαρτί. Βουτάμε μια – μια στο ζεστό σιρόπι και τις βάζουμε σε τρυπητό να στραγγίσουν.

Στη συνέχεια τις αραδιάζουμε σε πιατέλες ρίχνοντας επάνω τριμμένο καρύδι και κανέλα.

Πώς ονόμαζαν τα χωράφια οι παλαιοί Μανιάτες

Κάθε χωράφι στη Μέσα Μάνη είχε και έχει το όνομα του. Οι παλαιοί Μανιάτες ονόμαζαν το κάθε χωράφι με διαφορετικό όνομα. Τα χωράφια μπορεί να ήταν και από αγορά ή ανταλλαγή και να παρέμενε το όνομα του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Υπήρχαν όμως και οι γνωστές ονομασίες για να οριοθετήσουν το σημείο για το οποίο αναφέρονται, όπως:

Σπιτακούλα: Κάθε δέντρο μαντρώνεται χωριστά και η μάντρα του που χτίζεται για να το προφυλάσσει από τα ζώα λέγεται σπιτακούλα.

Περιβόλι: Περισσότερα δέντρα, (ελιές, φραγκοσυκιές και συκιές) μαντρώνονται και λέγονται περιβόλι. Όταν το περιβόλι έχει όλο ελιές λέγεται ελιοπερίβολο. Όταν έχει όλο συκιές ή φραγκοσυκιές λέγεται συκοπερίβολο και αντίστοιχα φραγκοπερίβολο όταν έχει φραγκοσυκιές.

Αλώνι: Το χωράφι που αλωνίζανε.

Γύρισμα: Η μαντρωμένη έκταση με δέντρα μεγαλύτερη από περιβόλι λέγεται γύρισμα. Όλος σχεδόν ο τόπος της Μέσα Μάνης είναι έτσι μαντρωμένος με περιβόλια και γυρίσματα.

Νομή: Λέγεται μέρος μεγάλο που δεν είναι μαντρωμένο ούτε και δέντρα έχει. Οι νομές είναι τοποθεσίες που έχουν συνήθως περισσότερο χώμα. Οι νομές λέγονται και στερέα και σπείρονται εναλλάξ σιτάρι, κριθάρι ή κουκιά.

Τρόχαλος: Λέγεται σωρός από πέτρες.

Ξέσκεπο: Δεν έχει τίποτα φυτεμένο.

Τράφος: Λέγεται άκρη του χταριού μικρή και πετρώδη που δεν καλλιεργείται. Και τα χώματα χαντακιού και μικρός σωρός πέτρες και μέρος άγριο που μοιάζει με αυτά.

Χτάρι: Στις λαγκαδιές και στις πλευρές των βουνών, για να συγκρατούν τα χώματα, χτίζουν τοίχους. Έτσι σχηματίζονται λουρίδες γης για καλλιέργεια που μοιάζουν σαν μεγάλα σκαλοπάτια. Αυτά λέγονται χτάρια.

Λουρί, λούρα: Κάθε μεγάλο χωράφι του πατέρα το μοιράζουν οι αδερφοί σε λουρίδες, για να μην υπάρχει διαφορά μεταξύ τους σε ποιότητα γης και τοποθεσίας.

Άρμακα, αρμακούλι: Στα μέρη που το έδαφος έχει μικρή ανηφόρα, τα χτάρια είναι φαρδιά και λέγονται άρμακες και οι μικρές αρμακούλια.

Στρεβλό: Λέγεται το χωράφι εκείνο που έχει πολλές ριζόπετρες και εξέχουν επάνω στην επιφάνεια του, έτσι που να μη μπορεί να καλλιεργηθεί με άροτρο. Τα στρεβλιά τα σπέρνουν και τα σκάβουν οι γυναίκες με την αξίνα.